piątek, 27 lutego 2015

Stopnie w społeczności

Dzisiaj miałam napisać historię Kalii, ale zmieniłam zdanie i najpierw napiszę Wam o stopniach, jakie występują w Sojuszu Hekate :)
Nie są one oficjalne. Nie wiadomo, kto je wymyślił, ale przyjęły się i są przekazywane kolejnym "pokoleniom".

"Obcy"- to osoba, która dopiero przyjechała; ten stan trwa około 2-3 dni, czyli do czasu, kiedy dochodzi do wzajemnego poznania
"Terminiak"-osoba, która chce rozeznać czy pasuje do tego miejsca, zazwyczaj trwa to do 2 tygodni
"Nowicjusz"-inicjowany, który dopiero rozpoczyna trening, długość trwania uzależniona jest od całej grupy, okres około 2-5 lat
"Wtajemniczony"- to czas doskonalenia umiejętności i obserwowania bardziej doświadczonych członków społeczności oraz pomocy w wykonywaniu misji; zaliczenie tego etapu jest decyzją grupy dowodzącej (przeciętnie 5-8 lat)
"Iluminatio"(oświecony)- czas samodzielnej pracy w grupie; jest to "praca" na czas nieokreślony i może trwać aż do śmierci, chociaż z czasem następuje u większości osób syndrom wypalenia i przechodzą w czas spoczynku
"Domownicy"- to właśnie iluminatio w spoczynku oraz wszyscy Ci, którzy uważają, że nie nadają się do walki, ale jednak woleliby pozostać i pomóc wspólnocie
"Weteran"-jest to można powiedzieć, że najwyższy OSIĄGALNY status; jak na razie mają go tylko Ci, którzy od początku angażowali się w rozwój "rodziny"; jest wśród nich także moja była współlokatorka; nikt nie zna kryteriów przyznawania go
"Założyciel"- jest ich obecnie 6-ciu (jeden zginął); to z ich inicjatywy powstał Sojusz Hekate i tylko dzięki nim mógł powstać; jedni z najsilniejszych (i najstarszych)

Okres "Obcego" i "Terminiaka" to najmniej pewny czas, gdyż mniej więcej 2/3 z nich rezygnuje. W tym czasie wszyscy mieszkają w jednej dużej sali znajdującej się na obrzeżu terenu. Jedynie, co robią to przyglądają się już inicjowanym osobom.
"Nowicjusz" i "Domownik" zamieszkują w głównym budynku w przydzielonych salach, gdzie mieszkają grupami. Ci pierwsi są skupieni na treningu, a drudzy dbają o cały kompleks (sprzątają, hodują rośliny i zwierzęta, gotują itp.).
"Wtajemniczony" jest w ciągłym ruchu. Nie ma stałego zamieszkania. To oni są odpowiedzialni za patrole i składanie raportów o sytuacji na danym terenie.
"Iluminatio" i "Weterani" mają własne mieszkania, mogą chodzić na studia i podjąć zwyczajną pracę, jednak pozostają w stałej gotowości i meldują się raz na tydzień. Zazwyczaj członkowie poszczególnych drużyn mieszkają blisko siebie na przydzielonym im terenie.
"Założyciele"- nie do końca wiadomo, gdzie przebywają. Często przebywają w centrali, ale równie często są poza nią.

To tyle na dzisiaj. I obiecuję, że za tydzień już na 100% będzie historia Kalii
Pozdrawiam
Yoshike

piątek, 20 lutego 2015

Lekkie nagięcie regulaminu i utrata ładowarki

Nienawidzę wprost monotonii... To mnie wprost zabija.
Niemniej wpadłam na głupi pomysł, żeby zrobić kawał trenerowi. Dzięki pomocy Kalii udało mi się przywrócić nieco magicznych umiejętności (nie miałam nawet o tym pojęcia xD).
Postanowiłam je "przetestować" podczas śniadania. Zamieniłam trenerowi cukier w sól, kiedy wsypywał ją do herbaty, jego kurczak nagle uciekł z talerza, a sznurówki same się związały ze sobą.
Wiem, że to trochę dziecinne i nie powinnam tego robić, ale naprawdę zaczynałam się już tym wszystkim nudzić.
Niestety dość szybko znaleziono sprawcę "całego tego bałaganu". Ha! Los okazał się dla mnie łaskawy i za wstawiennictwem jednego z "Weteranów", jedyną karą było odebranie wszelkich ładowarek do sprzętów na 1,5 miesiąca i zobaczenie jak sobie poradzę z ograniczonym zasobem energii. Było jedno ale: mogę stosować magię, ALE innym nie wolno mi w tym pomagać :/

Skończyło się na tym, że nie byłam w stanie sobie poradzić za pomocą magii, jednakże dzięki Kolibrowi znalazłam na to sposób. Kupiłam w sklepie elektronicznym nową baterię do laptopa i poprosiłam o jej naładowanie. Obsługa dziwnie na mnie patrzyła, ale zrobili to... dzięki lekkiej "perswazji".

Niestety wiążę się to jeszcze z inną sprawą. Zmieniono nieco mój rozkład zajęć podczas całego tygodnia. Jednak się nie martwcie- piątki pozostały bez zmian.
Po prostu w soboty i niedziele zamiast treningów fizycznych mam umysłowe razem z Kalią, co mnie bardzo cieszy :D

piątek, 13 lutego 2015

Historia Rina

O Rinie i Kalii wiem chyba najwięcej. O tym pierwszym ze względu, że praktycznie całe dnie spędzamy razem, a o niej, bo razem przesiadujemy w piątki :)

Dzisiaj jednak chcę się skupić tylko na przyjacielu. 
Jego historia nie jest wesoła i idealna. Miał zaledwie 5 lat, gdy na świat przyszedł jego młodszy brat, a ojciec stracił pracę i zaczął pić, przez co 2 lata później opuściła ich matka. Przez pewien czas Rin próbował opiekować braciszkiem i chodził do szkoły, ale pod koniec podstawówki miał dość.
Próbował znaleźć matkę i nawet mu się udało, ale stwierdziła ona, że ma już nową rodzinę i swojemu nowemu mężowi nawet nie powiedziała o nim.
Skończył liceum, bo chciał coś osiągnąć i zamierzał iść na studia, ale niestety nie został przyjęty, co go załamało. Wtedy też wpadł w "złe towarzystwo". Zaczął pić i ćpać razem z punkami. Zaczął się też ubierać tak jak oni. Ręce miał całe pocięte. Rzadko wracał do domu.
Tego feralnego wieczoru nie ćpał, ponieważ zamierzał odwiedzić brata, któremu udało się "wyjść na ludzi" (studiował). Niestety wybrał nieodpowiednią drogę o nieodpowiednim czasie. Wychodząc przez dziurę w płocie, zobaczył wampira pożywiającego się ludzką krwią.
Resztę wydarzeń pamięta jak przez mgłę. Wie tylko, że nie został ugryziony, a raczej jakaś rozmazana smuga rzuciła się na niego i pchnęła go nożem w brzuch, a potem zostawiła go, żeby się wykrwawił. Najprawdopodobniej miało to wyglądać na jakieś porachunki.
Widzicie, po całkowitym osuszeniu, ciało ludzkie zamienia się w proch.
Kiedy go znaleziono, był na granicy śmierci i jedynym wyjściem była przemiana go w wampira. W Sojuszu Hekate panuje zwyczaj, że w przypadku znalezienia kogoś umierającego/rannego podczas patrolu, ratujemy go "na wszelkie możliwe sposoby".

Jak możecie przypuszczać, po przebudzeniu nie był z tego faktu szczęśliwy i pierwsze, co zrobił, to pobił wampira, który go ocalił. Dwie osoby musiały go przytrzymać.
Niemniej nadal jest nieco zły za przemianę, ale powoli oswaja się ze swoją nieśmiertelnością.

Jest jeden plus tego wszystkiego- pozwoliło mu to na lekkie ogarnięcie się i skończenie z nałogami. Obecnie jedynie strój jest świadectwem jego niechlubnej przeszłości. Pozostał z bratem w telefonicznym kontakcie (nie wtajemniczając go w całą sytuację). Jednak żyje ciągłą świadomością, że będzie za niedługo musiał zerwać wszelki kontakt...

Następne notki napiszę o tym, dlaczego zabrano mi ładowarkę do laptopa i kilka słów o historii Kalii ;)
Koszmarnego wieczoru
Yoshike

piątek, 6 lutego 2015

Trening

Widzicie, każdy z drużyny ma swoją pozycję i funkcję do spełnienia. Jak na razie nie potrafimy się dograć.
Ja i Rin jesteśmy osobami od brudnej roboty- atakujemy bezpośrednio. Koliber jest kimś w rodzaju "ratownika", czyli jego zadaniem jest wydostać nas, jak wpadniemy w tarapaty. Kartezjusz robi za kierowcę (załatwia transport). A Kalia jest specem od łączności.
Jak na razie wygląda to tak, że razem z Rinem i Kolibrem czujemy się jak w wojsku: pobudka o 5 rano i mamy 10 km bieg z obciążnikami na nogach i rękach, potem śniadanie i nauka jakichś durnych rzeczy, z których nic nie rozumiem. Następnie obiadokolacja i tor przeszkód aż padamy ze zmęczenia. Na koniec zimny prysznic i kolejny bieg na 10 km z obciążeniem. Po powrocie interesuje nas tylko łóżko i sen (to mniej więcej 1:00 w nocy).
Kartezjusz ma o wiele lepiej, bo uczy się z czego składa się samochód, jak je kraść itp. I tylko rano z nami biega. Poza tym po obiedzie idzie na plac, gdzie uczy się jak się nie zabić (i innych) łamiąc wszystkie przepisy drogowe.
Kalia to w ogóle ma najlepiej. Ma tylko rozgrzewkę- coś jak na wf'ie, a potem czeka ją tylko wysiłek umysłowy. Chociaż może nie powinnam mówić, że TYLKO, ponieważ zazwyczaj po obiedzie tak się źle czuje (głównie z powodu bólu głowy), że zasypia. Nie wiem na czym dokładnie polega jej trening, ale na pewno jest związany z magią żywiołów, telepatią i hipnozą.
Jedyny "luźniejszy" dzień, to właśnie piątek (dlatego w ten dzień publikuję posty). Zazwyczaj zaczyna się od wspólnego treningu (bieganie przez 10 minut, pompki, brzuszki, czołganie się i wspinaczka), po czym bierzemy prysznic i jemy śniadanie. Potem mamy rozgrywki między drużynami- ma to pokazać nasze postępy, a w finale wyłonić grupę, która pójdzie na misję i jeżeli ją zda, to przestaną być "Nowicjuszami", a staną się "Wtajemniczonymi".
Jak już wspominałam wcześniej, nam dość daleko do ukończenia tego stopnia, więc zazwyczaj już od 8:17 mamy wolne (po rozgrywkach, które zaczynają się o 6:00, reszta dnia jest tylko dla nas).
Każdy robi wtedy, co chce. Ja i Kalia zostajemy w pokoju (mieszkamy wszyscy razem), by poświęcić się rozmowie, komputerowi i babskim sprawom. Reszta towarzystwa gdzieś znika.
No i 2 razy w miesiącu jesteśmy zabierani do różnych miast, gdzie sprawdzana jest nasza umiejętność obserwacji i wtapiania się w tłum. 
Na dzisiaj to już wszystko, bo pada mi bateria w laptopie, a ładowarkę zabrano mi za złamanie regulaminu...
Pozdrawiam
Yoshike

PS
Jeżeli kogokolwiek zaczęło dziwić, dlaczego mogę komentować bloga w inne dni, to odpowiedź jest dość prosta: telefon+ internet+nieuwaga trenera :P